Arr, a pirate’s life for me!

januari 8, 2008 § 5 reacties

Ik wilde zo graag magische krachten bezitten, dat ik er zelf in ging geloven. Hoewel elk hersensverbindingeske in mijn hoofd dat tegensprak, was ik er rotsvast van overtuigd dat magie bestond terwijl ik beter wist. Maar een beterweter tegen uzelf zijn is niet echt zo leuk als anderen van uw gelijk te overtuigen. Dus geloofde ik dat ik kon toveren. Ik ben namelijk zeer goed in mensen mijn ideeën te doen geloven en sinds ik een mens ben, was ik wel gevoelig aan die bepaalde eigenschap. Er zijn mensen die God (die van Jezus) hebben, of Allah, of Buddha of Raël, maar ik had die allemaal niet en het leek me leuker om toch in iets te geloven. Natuurlijk kwam ik snel tot inkeer, jammer, want ik had graag de wereld met toverkracht willen redden en als ik er hard genoeg in had geloofd, dan was het misschien nog wel gelukt ook.

Dus dan ben ik maar wat verder gaan hersenspinsels ontwarren en maar in mezelf en al die geweldige en iets minder geweldige mensen rondom me te geloven tot ik het ware geloof vond. Ik heb me dan ook nog niet zo lang geleden bekeerd tot het pastafarianisme, omdat vliegende spaghetti monsters nu eenmaal grappiger zijn dan onzichtbare roze eenhoorns (hoewel die wel iets mooier is)… Getrouw aan de theepottheorie van Russell, verzonnen enkele intellectueel hoogstaande individuen wat leuke dingen die we zouden kunnen aanbidden zoals andere mensen troost en geluk vinden in hun geloof in hun God, of alien, of waar ze dan ook in geloven. Nu ik eindelijk een geloof heb, want zeg nu zelf, atheïsme klinkt toch niet zo mooi en vrijzinnig is zo’n dubbelzinnig begrip, kan ik eindelijk het ware geluk vinden en ik heb er niet eens een science fiction boek van Ron Hubbard voor nodig gehad. Laten we dus allemaal zoveel mogelijk spaghetti met tomatensaus en balletjes eten en dromen van de biervulkanen en de stripperfabriek in de hemel, arrr!

Zijpad… Als het morgen regent, dan weet ik niet of ik ervan zal kunnen houden, want regen en wandelen in de richting van stations hebben samen een wiskundig slechte invloed op mijn humeur. Dat zal al niet zo geweldig zijn gezien ik een optelsom van 3 uur en een beetje onderweg zal zijn voor een les van een uur waar het nut nog niet helemaal duidelijk is. Bovendien moet ik bekennen dat mijn affaire met de nmbs op een zeer laag pitje staat sinds ze de trein Mechelen-Halle niet meer in Etterbeek laten stoppen en sinds de vertragingen die zich bleven ophopen en sinds altijd eigenlijk… Laten we hopen dat de trein voor één keer op tijd is, dat verdien ik nu toch wel. Het enige wat ik sowieso morgen niet zal haten omdat ik ze nu wel tof vind en eigenlijk altijd want ze zijn verdomd handig, zijn die tags…

Getagd: , , , , , , , , , , , , ,

§ 5 Reacties op Arr, a pirate’s life for me!

  • Kenneth schreef:

    Ik heb ooit samen met mijn pa, de vader (en eigenlijk ook de moeder) van Raël ontmoet in een ziekenhuis in Spanje, maar dit volledig terzijde…
    Tevens terzijde is de volgende kwestie: je moet morgen niet in Etterbeek zijn, maar in Molenbeek, dus kan je beter naar het Centraal gaan met de trein…
    Tertio (en wel on topic): daar ga ik niet aan beginnen, want je kent m’n standpunten en we staan aan dezelfde kant 🙂

    Slaapwel.

  • Evelien schreef:

    Die van de theepot kende ik nog niet, maar ik vind dat die Russell het erg goed verwoord heeft. Hail the teapot.

  • tanguy schreef:

    Ik heb ooit met raël en zijn achterban op de kamping gestaan. Ze vertleden me toen dat de wereld binnen de 3 jaar zou vergaan. Maakt indruk op een 10-farige amigo. Ik wordt er soms nog zwetend van wakker.

  • Kenneth schreef:

    Toen je 10 jaar was ? En je wacht er nog steeds op …
    Als ik zijn vader nog eens zie zal ik zeggen dat hij hem aan z’n oren moet trekken.

Geef een reactie op Kenneth Reactie annuleren

Wat is dit?

Je leest nu Arr, a pirate’s life for me! voor Margaux In Wonderland.

Meta